De voorspelling van de weerman had niet veel goeds in petto; regen en met een graad of 10 een behoorlijke weersomslag in vergelijk met de voorgaande dagen. Maar gelukkig komt niet altijd de voorspelling uit. Zo ook bij de start van het twc Postert wegseizoen: droog en een flauw zonnetje. De behoorlijke wind uit het noordwesten maakt het fris en de thermometer moet behoorlijk zijn best doen om op te klimmen naar een magere 13 graden. Fietsen leeft ! twc posterholt leeft ! 34 leden hebben de weg gevonden naar sporthal de Wieë voor de aftrap van het seizoen 2014.
Een enkele A-rijder, B-rijders, de dames Meryam en Marjo en het grote peloton C-rijders staan aan de start en het is routecaptain Jan die vooraf aangeeft dat het koersen aan “beginnerstempo” zal worden. De openingsronde van het seizoen is reeds jaren een memorial Pierre Fonteijn en verhalen over hem komen ook vandaag weer voorbij. Via ’t Reutje gaat het naar Berg en hier wordt het peloton meteen getrakteerd op een nieuwe verbindingsweg richting A73.
Via Linne wordt vervolgens koers gezet – zonder dat het ooit koers is ! – naar de fietsbrug over de stuw en als hierna ook nog eens de weg over twee sluizen genomen is is het een aantal toch wel wat te veel van het
goede geworden. Al dat water betekent dat er toch even van de fiets moet worden gestapt om zelf ook even “af te wateren”.
Een mooi groen geel lint verplaatst zich door het Middenlimburgse. Ook dit is PR van der bovenste plank. TWC toont zich aan de omgeving en… krijgt op vele kruispunten dan
ook terecht voorrang. In Thorn wordt even “overgestoken”. Diverse malen gaat het de Maas over maar hier gaat het de grens over en komt twc in eens in een “fietsparadijs” terecht. Toen de weg op een gegeven moment toch wel erg wit werd dacht men al aan het
sneeuwgedeelte van dit paradijsje maar gelukkig kon Ger iedereen uit de brand halen door te melden dat het hier om kalk ging dat door de boeren op het land (en hier ook gedeeltelijk op de weg) verspreid wordt.
Toen de grens weer gepasseerd was volgde in het midden van de groep een kleine consternatie waarbij één renner even door de berm moest. Tja…met een grote groep op pad blijft oppassen. Gelukkig ging nu alles goed en bleef iedereen keurig op de fiets ! Hierna ging het via Echt en Sint Joost richting de Wieë voor
die afsluitende kop koffie. Menigeen dacht ook aan vlaai maar dat waren alleen degenen die het programmaboekje niet goed gelezen hadden. Het begin is gemaakt, er is gestart, de kop is eraf ! Elke week zal dat groen gele lint op woensdag, zaterdag en zondag weer op pad gaan en haar weg vinden over de Limburgse-, Duitse- en Belgische binnenwegen.