Route 66

Natuurlijk heeft u al eens van route 66 gehoord..!! De een omdat hij geen andere after shave gebruikt dan route, de ander omdat hij liefhebber is van muziek en geniet van het nummer “get your kicks on route 66” van Nat King Cole, Chuck Berry, Rolling Stones of Depeche Mode (om er maar een paar te noemen). Maar route 66 is ook bekend bij lezers van John Steinbeck of bij de jongeren van de animatiefilm Cars. Meest bekend is route 66 natuurlijk als nostalgisch symbool voor de rol van de auto in de Amerikaanse samenleving in de periode van de jaren dertig tot zeventig van de vorige eeuw. Een bijna 4000 km lange weg die van Chicago door 8 staten van de Verenigde Staten tot Los Angeles loopt.

Maaaaaar….route 66 is meer !! Sinds onze routecommissaris kenbaar heeft gemaakt dat hij drie weken niet kan fietsen wegens een uitstapje naar “the States” staat alles in het teken van Amerika. In het Sauerland zei hij nog dat een reis naar Amerika voor hem helemaal niet hoeft want het Sauerland is al zo mooi en vandaag heeft hij weer een nieuwe reden om eigenlijk helemaal niet te gaan want zo zegt hij: “wij hebben eigenlijk alles wat Amerika ook heeft” en hij vervolgt: “laat je maar verrassen…!!”

Om negen uur gaan Rene, Peter en ik op pad. Niemand – behalve Peter – weet waar naartoe. De enige zekerheid is dat we rond het middaguur huis zijn. Via Baexem gaat het lekker binnendoor naar Leveroy en Nederweert Eind. Binnendoor en buitenom gaat het in Ospel – waar we overigens helemaal niet komen ! – de Limburgse grens over en…wordt het echt verrassend. Veel rechte stukken, heel veel bos veel vennen en Peter vraagt me of het een vergelijk met Zweden is. Nou…..als ik even later de vers gekapte bomen ruik dan denk ik inderdaad even terug aan Zweden. We zien plaatsnamen als Someren-Heide, Someren-Eind, Someren, Moorsel, Lierop, Ommel, Vlierden. Plaatsen die helemaal niet zo ver van ons vandaag liggen maar dat ik hier ooit geweest ben….nee dus ! En…wat is

route 66 !!!

het hier mooi !! En plots zien we waarom Peter ons naar dit onbekende stukje Brabant heeft gebracht: we zitten op route 66 !!!  Even later nemen we een fietspad en gaan we over het bruggetje van de Astense AA. Twee weken geleden nog harken op de Kahler Asten in het Sauerland, nu fietsen door de bossen van het vlakke Asten.

Als we even buiten Liessel (we zien overigens alleen maar kerken in de verte en voor de rest….. mooie boerderijen, landerijen, bossen, heide, vaarten en vennen) schrikken we. Een 77 jarige fietser ligt plat. Uiteraard stoppen we en proberen we te helpen. Gelukkig is mijnheer nog enigszins bij zijn positieven en komt hulp snel opdagen. Ja, fietsen is niet alleen blik op oneindig of genieten van omgeving, het is ook slagvaardig zijn en hulp bieden als dat nodig is…!!

Via Helenaveen gaat het vervolgens weer naar het Limburgse en ook hier….lekker door het buitengebied van Beringen en Heibloem-Heide. Tot slot pikken we nog even hett schaduwrijke en mooie Leudal mee en rond half een zijn we weer in Horn. Net geen 100 km en een machtig mooie fietsverrassing door een verrassend mooi gebied kunnen beleven. Dat Rene ’s avonds met gesponsorde sokken aan de deur stond zorgde voor nóg eens een mooie fietsverrassing op deze mooie zaterdag.

Advertenties

België…..!!!!

Mijn dochter wist het jaren geleden al en mijn zoon weet het ook heel zeker: studeren doe je in België !!!  Is Fleur alweer een aantal jaar terug op het Nederlands, Jip kan voorlopig nog niet zonder de stad aan de Schelde welke naam een verbastering zou zijn van het woord “handwerpen”. Volgens de legende zou de reus Druoon Antigoon van ieder schipper die op de Schelde passeerde een hoge tol eisen. Indien men weigerde te betalen werd door de reus genadeloos een hand afgehakt. Genadeloos en..zonder twijfel ! Zo bestond er bij mij vervolgens geen twijfel om Jip te helpen verhuizen van Antwerpen naar….Antwerpen…!! Er moest veel opgehangen worden: schilderijen, posters, lampen maar…….eerst de Belgische tricolore !!!

Het goede doel bezong zelfs het land en twijfelde nog behoorlijk aan België omdat iedereen daar lacht want…het taaltje is zo zacht. Zo stonden ze zelfs in dubio maar ze namen geen enkel risico en werd het tóch: BELGIË ….!!!!

België, het land waar de fiets voor even in de schaduw staat van de bal. België, het land dat uit de schaduw stapt van die machtige oosterbuur en die “kleine” noorderbuur met z’n grote praatjes…!! “De Belgen” of …beter gezegd “de rode duivels” hebben hun bijnaam volledig bewaarheid. Een bijnaam die ze overigens al vanaf 1906 hebben toen ze me 5-0 van respectievelijk Frankrijk en “de Hollanders” wisten te winnen. Als duivels uit dat doosje laten ze de wereld zien dat ze wel degelijk een sterk team zijn en degene die denkt dat de Belgen dit WK voetbal kansloos zijn is eigenlijk te dom om voor de duivel te dansen..!!

België weet wat feestvieren is: een duivelsgekte is losgebarsten in België. De straten zijn versierd en wij Nederbelgen, we vieren het Belgisch feestje net zo hard mee want als één ding als een paal boven water staat: Ze zijn voor de duivel niet bang …!!! Het is dan ook mooi om vanuit Nederland België in te fietsen en te worden begroet me de mooie woorden: België voetballand…!!! Succes België !!! Ik hoop dat de rode duivels ons nog veel voetbalplezier zullen geven en….mocht België deze week te klein worden dan voelen wij ons ook een beetje België….!!

jubileum !

de afgelopen dagen stonden geheel in het teken van dat grote feest: het 40 jarig dienstjubileum van mijn collega Ruud Gelissen. Feest waarbij ik het voorrecht kreeg om een toespraak te houden. Er is slechts één tegenstem: “dit gaat te lang duren en kost ons zeker 2 pilsjes en 1 sparerib”, aldus een verbouwereerde Mikel. Dat ik me zo beroerd voelde en me heb moeten afmelden voor het feest – en dus ook de toespraak – zal zeker één persoon niets hebben uitgemaakt toen hij aangekomen op het feest meteen de ober riep : “twee bier..!!”

Een collega die altijd voor je klaarstaat of….op zijn kop staat !! –  is heden ten dagen steeds meer een uitzondering. Ruud is zo’n uitzondering. Veertig uur aan het werk en als enige full-timer tussen 6 part-timers voelt Ruud zich als op dat slavernijschip waarbij iemand op de trom slaat en hij – als enige – moet roeien !!!

Ruud kan ik eigenlijk met twee letters duidelijk typeren, “de dubbele S”. Dat eerste “S” staat voor Sportief (met de boot over de Maas, fietsen met Ine en voetballen met de collega’s). Altijd is hij keurig in het pak gestoken, ja, hij wil het mannetje zijn maar soms….. als hij met voetbal de shorts vergeten is….dan staat hij niet alleen figuurlijk maar ook letterlijk in zijn onderbroek ! De andere “S” is de “S” van Spanje. Altijd gaat het richting het land van de sangria, cerveza en manana en als er Spanjaarden geholpen moeten worden: even Ruud vragen….

…. of, wellicht dat hij zich liever laat neerzetten als “SM-er waarbij de eerste “S” staat voor Specialist en de andere voor Mallorca (zijn eiland !!). Een specialist is hij !! Begon hij op zijn fietsje als bevolkingscontroleur, al gauw deed hij de bevolkingsboekhouding en de burgerlijke stand en nu….. als coördinator huwelijken krijgt hij elk bruidje in zijn vingers…!! De dossiers, de facturen, de agenda’s en….de huwelijken zelf. All-round in optima forma.  En zijn leuze is:  “zijn er vragen……. Ruudje vragen”.

Ruud, namens alle collega’s: “eine dieke proficiat” met je 40 jarig dienstjubileum en we wensen ons toe dat we jou nog héél lang in ons midden mogen hebben…!!

Fietstrip Sauerland. 4

Op de 4e dag van onze fietstrip wordt toch nog even de fiets gepakt. Alleen paparazzi haakt af, zegt ie. “Het is mooi goed geweest” zegt ie maar als om kwart over 9 gestart wordt staan er tóch 5 man aan de start. Hij was voor 99 procent zeker maar de onzekere 1 procent won het ook dit keer weer. Een stevige wind blaast stevig tegen als van aquit af richting Winterberg wordt gefietst. Na 6 km klimmen gaat het niet rechtsaf naar de Kahler Asten maar linksaf via de altastenberg. Hierna volgt een kilometerslange afdaling en is het genieten van de roofvogels die vlak boven ons scheren, de reeën in de weides en de mooie uitzichten,

Vandaag is het ” uitfietsen” en staat een ronde van een kleine 50 km met 600 te overbruggen hoogtemeters in het routeboek van Peter. Onderweg denk ik dat alles zo vlotjes loopt: een perfect verblijf, goed weer, geen velgen die gebroken zijn, geen kapotte bandjes etc. etc.

Maar…dit beeld is eigenlijk te mooi om waar te zijn. En ja hoor, het is te mooi ! In Schmallenberg gebeurt het dan, een bocht naar rechts en iedereen wordt opgeschrikt door een schel geluid: spaak geknapt ! Paparazzi kijkt eens en ziet meteen een flinke slag in zijn wiel. Was hij een jaar geleden nog met een kapotte velg op pad, dit keer met een voorwiel dat behoorlijk aan het zwengelen is.

Dat het een vakantie is waarbij het motto is dat men als groep zo sterk is als de zwakste schakel is hier duidelijk van toepassing: Rene fietst vooruit om eventueel de auto te halen, Peter belt Rene en deelt hem mee dat het allemaal niet nodig is, Jan S. maakt de spaak provisorisch vast met een plastic zakje en Arthur bepaalt het tempo zodat paparazzi alleen maar bezig hoeft te zijn met “thuiskomen”. Geen sterkere band dan een fietsen en fietsersband…!!!

Als het na de middag weer naar huis toe gaat zijn 4 dagen fietsplezier zomaar voorbij gevlogen. Natuurlijk bij leven maar..vooral bij welzijn zal zeker in 2019 een vervolg in de planning komen.

Fietstrip Sauerland. 3

Dag 3 is de dag van de koninginnerit, veel kilometers staan er op het programma en…. heel veel klimwerk. Peter heeft een route waarbij hij op internet zelfs ” beklimmingen sauerland” heeft geraadpleegd.

Voordat het over de route gaat allereerst iets over ons “basecamp” gasthof Braun zum hohen Knochen” in Schmallenberg. “De hoge knaok” duidt

op een uitloper van Rothaargebergte en op het gehucht (9 personen wonen er) met een gasthof, een hotel en een kapel. We treffen het met onze “gastgeber”. De kamers zijn prima – in en uitcheck zoals het ons uitkomt en we liggen allen alleen op een 2 persoonskamer – het eten is top (zowel ’s morgens als ’s avonds) en de fietsen slapen allemaal in de garage. De sauna, de hydro jet massage en de wandelkaarten…? Het zit in het arrangement maar… het is tijdens het fietsen (29 graden was het vandaag weer) al sauna en wandelen genoeg…!

vanaf de start is het genieten van landschap en…moet meteen flink geklommen worden. De mooie en keurig verzorgde vakwerkhuizen onder ons geven al weer dat men hier graag toeristen ziet. In vergelijking met mijn laatste fietsverblijf hier (1998) heeft men veel werk gedaan om fietsers naar het Sauerland te halen. Mooie fietspaden en de all terrain bikers kunnen hun hart ophalen in bikepark winterberg. De skilift is nu in gebruik als fietslift !

maar het is ook stevig aanpakken vandaag. Maar liefst 130 km en “bergen” die zelfs 2 km lange stijgingspercentages hebben die niet onder de 12 procent komen…. Behoorlijk heftig, zeker als men ook nog eens moet proberen de vliegen van je af te slaan en….. als men boven ook nog eens dezelfde weg terug moet nemen omdat het ineens afgelopen is met de weg. Dit ” voor niets” naar boven fietsen valt het niet mee.

Onderweg krijgen we mooie en goede – door Peter uitgezochte – pauzeplekken voorgeschoteld, een heerlijke Italiaanse lunch en natuurlijk perfecte kaffee und kuchen. Dat we tussendoor nog eens moeten klunen en ik op het eind van de rit het idee heb dat ik 130 km in de achtervolging gereden heb geeft aan dat ik helemaal naar de vaantjes en …kapoet wie Hund bij “de knaok” arriveerde.

Om kwart over 6 zijn we – en ik dus als een vogeltje voor de poes – binnen en worden we gelukkig door dhr en mevr Braun keurig voorzien van dat heerlijke natje en droogje.

Oh ja…mijn dank aan Peter en Rene, perfect stayerwerk….!

Fietstrip Sauerland. 2

Is het Sauerland bij velen bekend voor dat winterse sneeuwuitstapje naar sneeuwgebied Winterberg, ook in de zomer heeft het Sauerland veel te bieden. Het is een pracht wandelgebied waarbij de Rothaarsteig toch wel een van de bekendste wandelroute is. Je wandelt en de hoteleigenaren brengen je koffer naar het volgende hotel op de weg. Sportief en luxe ineen.

En…uiteraard, je kunt er ook fietsen. Op de mountainbike, travelbike, racer of….. en dat ik hier niet gisteren of vandaag!!!! de hele dag aan gedacht heb: ook op de e-bike kan hier worden gefietst. Het gebied is hoger dan de ardennen en de meeste beklimmingen zijn zogenaamde “lopers”, d.w.z. niet al te stijl (max 10%) maar behoorlijk lang.

Bij het ontbijt begon het al: Arthur heeft last van de knie, Peter heeft last van de onderrug, paparazzi spreekt over een droom die vandaag zal uitkomen en Jan S. Denkt dat zijn schoenen in de nacht van het zweten van gisteren behoorlijk gekrompen zijn (bleek dat zijn fietscomputertje in de schoen zat!!!). Al met al een behoorlijk nerveus gedoe aan tafel. Alleen Rene bleef stil, hij dacht aan de chocolademelk van gisteren die het vandaag moet doen.

Om kwart over 9 gaat het op pad en meteen gaat het omhoog en kan ik me wel voor de kop slaan. Waarom heb ik over mijn droom verteld….! Hij spat meteen uit elkaar want er wordt stevig gas gegeven en in 20 minuten staan we op de Kahler Asten, met 843,2 meter slechrs 1,3 meter minder hoog dan de hoogste berg van het Sauerland (de Langeberg). Langs de wintersport arena met skischans en bobsleebaan dalen we af naar Winterberg waar het al vroeg gezellig druk is. Maar…gezelligheid is nu even niet aan ons besteed, we hebben nog 100 km te gaan……

“Altijd-rechtdoor” Arthur (niet allleen zijn elleboog heeft gisteren schade opgelopen, ook zijn knie ziet er niet uit) is weer goed op dreef. Waar het in een afdaling toch echt linksaf moet gaat hij met 60 km rechtdoor…… en zien we hem 10 minuten later weer terug omhoog komen…. Vlekkeloos gaat het vandaag niet. Er worden fouten gemaakt, grote fouten, beginnersfouten.

Als we door Meschede fietsen is het rond de middag maar … die tussenstop maken we nog niet. Vervolgens komen we nog langs een imbiss maar….die kreeg niet de goedkeuring en vervolgens……wordt het twee uur. En…nog steeds niets gegeten, alle tenten zijn dicht en bovendien…we zitten zonder water… mooie punten onderweg zoals de route rond de Hennesee en de doorgang door de Fledermaustunnel verliezen aan schoonheid.

Als we om half drie een pizzatent zien is het STOP en wordt stevig bijgetankt. Vervolgens gaat het weer op pad, een erg volle buik, bergop en 30 graden. Op 30 km van ons hotel zien we Peter en Jan S. Als eerste die stijle berg afdalen en twijfelen of ze wel goed zitten. Reden voor de rest om niet af te dalen en een ijs te pakken. Als we de twee niet meer zien gaan we de weg die de ijsboer ons aanraadt terug echter…we verrijden ons en komen uiteindelijk met 137 km en ruim boven de 2000 hoogtemeters om kwart voor 6 in ons stulpje. Het was een lange “werk”dag. Gelukkig maar dat het morgen weekend is want ook dan staan er weer behoorlijk wat kilometers en hoogtemeters op de rol.

Jan S. :staat daar echt dat mijn fiets daar niet mag staan…?

Fietstrip Sauerland.

Precies een jaar geleden waren Bas en ik volop “op expeditie “. Op 28 juni kwamen we in een adembenemend landschap op een slordige 500 km boven de poolcirkel. Het was koud maar…oh zo mooi..!

2017 is “schnee von gestern” en een herhaling van de trip van 2017 zal het niet geven. In 2018 staat iets geheel anders op de fietsrol. Het gaat naar het Sauerland, het weer is voortreffelijk en de reis er naartoe zal met de auto zijn. Het enige dat een beetje overeenkomt is dat er op 250 km van huis een landschap is neergelegd dat me vandaag behoorlijk de adem genomen heeft want….het ging maar op en neer en op en neer en hoe meer kaarsjes ik elk jaar mag uitblazen hoe moeilijker dat het wordt om de berggeiten van het gezelschap te volgen.

Na aankomst in Schmallenberg maken we ons klaar voor dat opwarmrondje van 70 km. En dat met meer dan 25 graden…! Al meteen bij de eerste klim weet ik mijn plaats en voel ik me klein als ik Jan, Rene, Peter en Arthur steeds kleiner zie worden. Ik denk aan mijn tochten door de Alpen, pyreneeën en dolomieten en besef dat ik daar niet meer zoveel te zoeken heb. Het laatst dat ik hier gefietst heb was in 1998 en het lijkt alsof de heuvels van toen bergen zijn geworden…..

Gelukkig weet ik mjjn plaats en wist ik mijn plaats voordat het richting Duitsland ging en dat maakt het een stuk gemakkelijker. Ik weet dat ik overal boven zal komen alleen zal er boven op me gewacht moeten worden. Ondertussen zwoeg en stoemp ik me die weg naar boven en op de momenten dat het zweet me niet in de ogen brandt kijk ik om mee heen en…..ja hoor !!!! Ik geniet !!!! Ik geniet van de mooie vakwerkhuizen en de mooie uitzichten.

Dat Arthur een haakse bocht ziet maar geen zin heeft om hem ook te nemen levert hem enkele schrammetjes op. Volgens Peter – hij heeft de routes gemaakt – zullen de komende 3 dagen geen haakse bochten meer in de route komen….. Rene mag morgen verwacht worden want waar de anderen bier drinken neemt hij sprudel en chocomel, volgens hem toverdrank voor morgen. Jan S. Laat zich door niets en niemand gek maken. Bij aankomst ging hij zijn koffer eens uitpakken….een heuse klus want hij moest zich hierna toch even op bed liggen en kwam hierdoor – inclusief het Brabants kwartiertje- keurig en slechts 5 minuten ( of toch 20…?) later aan de start. Dat paparazzi iedereen maar laat poseren voor die foto’s waardoor alles maar duurt en duurt maakt menigeen gek en helemaal te gek was toch wel dat een van de fietsers een te gekke huwelijksdag heeft gehad vandaag en dat er behoorlijk op hem is ingepraat dat het helemaal niet zo erg is dat hij deze dag helemaal vergeten was.

Oh ja….morgen staat schmallenberg, winterberg en nog vele andere plaatsen met “berg” op het programma. Ik weet mijn plaats nu al dus ik ga maar gauw slapen en hoop dat ik droom, misschien wel dat ik voorop fiets….. Tot morgen..!