Broer

Kent u óf heeft u misschien ook een broer ? Ik anders ook ! En dus zal ik er vandaag eens een boekje over open doen.

In mijn familie kan ik zeggen dat de appel niet ver van de boom is gevallen: mijn twee

Fleur, samen met broers Jip, Pim en Bas

nichtjes (laat ze ook nog eens allebei Marjan heten) hebben allebei 3 broers. En ja hoor, mijn dochter mag zich ook zus noemen van drie broers die voor haar door dik en dun gaan.

In de familie heb ik zelfs een neef die Broer heet (tenminste zo ken ik hem mijn hele leven al). Zijn broers noemen hem ook gewoon broer terwijl ze hun zus niet eens zus noemen ….. hun moeders naam was…..zus !

Een tijd geleden las ik het boek “broer” van Esther Gerritsen. Een boekje dat ooit boekenweekgeschenk was en dat ik – hoe kan het anders – niet bij het kopen van een boek  gekregen heb maar ….. van mijn broer. Het is een klein maar  mooi  werkje over familiebetrekkingen waarin het besef bij de vertelster doordringt dat de relaties in je gezin en in je familie van veel groter belang zijn dan het zich onderscheiden in je werk.

Het is nu zondagmorgen, de dag dat ik eens in de twee weken een column van mijn broer op http://www.häör.nl lees. Vandaag lees ik zijn “bloomebössel tekst” waarin ik toch een leuke passage tegen kom, ik citeer: “‘t Is fijn eine broor naeve dich te höbbe dae áchter dich sjteit. Dao weit ich alles van!”.   Het is zondagmorgen, de dag dat postbus 31 op L1 met hartverwarmende muziek de Limburgse huiskamers vult.

En ook ik luister elke week. In het bijzonder deze week want…ik heb een plaatje aangevraagd voor…..mijn broer !!! Mijn jongste broer, mijn oudste broer, mijn enige broer. Deze week – op 21 februari – wordt hij 64 jaar. Een mooi muzikaal cadeau zou dan natuurlijk van The Beatles kunnen komen (when I am 64) of van Neil Sedaka (Oh Caroll)

geen twee maar vier omleidingen !!

maar….broer kennende weet ik zeker dat het aangevraagde plaatje ook een voltreffer zal zijn…Of ’t gedraaid zal

“genieten, met volle teugen..!!”

worden ? Dat ligt aan Pieter. Dat het een speciale verjaardag zal worden dit jaar staat buiten kijf. Gefeest of gevierd zal er dit jaar niet worden.

Juist op zijn verjaardag gaat het naar Eindhoven voor die operatie. Middels dit bericht wil ik mijn broertje in elk geval een hart onder de riem steken en hoop ik dat je veel hartverwarmende reacties zult krijgen.

Arno, toi, toi, toi en….ik wins dich oet de gróndj van mien hert nog hieël väöl gelökkige en gezónj jaore toe….!!!

Advertenties

Rondje Opglabbeek

Als de weerman voor zaterdag 10 graden in zijn glazen bol ziet is het niet moeilijk om te voorspellen dat zaterdag een fietsdag zal worden. Zeker als ’s morgens nog eens gezegd wordt dat nagenoeg – op ’n bui na…. – droog zal blijven…….

Om half een staan er dan ook vier man aan de start. De een met de korte handschoentjes, de anderen toch nog dik ingepakt. De wind is behoorlijk van de partij: windkracht 5 en

net op pad en de eerste regen. stoempen !

dat betekent volgens Hans (hij woont daar waar de wind altijd vrij spel heeft) dat de wind met 40 km/u tegen blaast. Ging ik vroeger wel eens met Har zeilen en moest met wind in gelaveerd worden, routecommissaris Peter heeft nooit gezeild en kent maar één richting met dit weer: wind tegen ! Dat de route al op vrijdag is vrijgegeven is top; iedereen weet exact wat hem te wachten staat; 79 km staan er op het programma. Sommigen blijven hierdoor juist thuis en slechts één fietser (drie keer raden wie) geeft aan dit te weinig te vinden en hij zal dus na afloop nog wat bijtrainen…..

En, heb ik me voorgenomen om vandaag eens geen kopwerk te doen, we zijn nog geen 10

door het centrum van bourgondisch Maaseik: we hebben er weinig oog voor.

meter op pad en ik zit al op kop, wetende dat me dit vandaag absoluut de kop zal kosten. En dit terwijl routecommissaris Peter ook nog eens aangeeft dat het vandaag absoluut een heroïsche tocht zal worden ! Na 2 km langs het kanaal kakt mijn tempo helemaal in en is het Rene die naar voren komt. Ik zou het liefst in Beegden al rechtsom draaien maar heb niet de adem om de groep mee te delen dat ik afdraai én….blijf dus maar achterin zitten.

Het zijn Hans, Peter en Rene die aan tempo 25

beestenweer !!

tegen de wind in beuken maar in Maasbracht voel ik me alweer een hele heer en pak mijn deel van het werk. Ik draai keurig in en neem het stuk naar Berkelaar, de brug in Echt, het stuk van Roosteren tot Maaseik en daarna nog wat Belgisch stoempwerk voor mijn rekening maar toch…… ik denk en reken en weet dat ik met grootmachten op stap ben die allen veel sterker zijn. Als ik in tweede wiel zittende Rene ergens in België tussen Louwel en Dorne die paar meter moet geven is mijn positie voor de rest van de dag bepaald: de 4e stek.

In de bossen van Opglabbeek krijgen we niet alleen de wind vol in het gezicht, ook de

aan het eind van de regenboog: warme soep en een warm bad ?

regen valt met bakken uit de lucht (zal dit dan die ene bui zijn..??). Door en door nat gaat het door een erg mooi ven- en bosgebied en het is er drassig en matsjig. Dat we er echt oog voor hebben..??  Ik zie Hans zijn handen warm kloppen en ik hoor “koude fikken”. Maar….al gauw (na een minuut of 25 !!) kleurt de hemel weer blauw en we zien zelfs de regenboog. Is daar aan het eind (thuis) niet die emmer met de gouden munten (die warme kop koffie of soep) ?

Gelukkig hebben we de laatste 30 km wind vol “in ’t hat”. Als het tempo 40 gaat moet ik laten lopen: het is over en uit en op. Alles kraakt en piept en echt niet alleen de fiets. Al met al een erg mooie en…..inderdaad heroïsche tocht die onder betere omstandigheden voor herhaling vatbaar is.

 

 

“maan”dag, “naam”dag…!!

Reeds eerder heb ik eens geschreven over namen. Een jaar geleden heette het artikeltje nog “what’s in a name” en op mijn verjaardag ging het over een voornaam, je mag één keer raden welke…..!! En weet je het echt niet dan is het niet moeilijk om dit stukje nog eens terug te zoeken door in het zoekscherm “Jan” in te geven….

Jan, een naam die ik door vernoeming heb gekregen. Oorspronkelijk schuilt hierin de voorstelling van het herleven van een vroegere generatie en werden alleen overleden familieleden vernoemd.  Traditie was dat “dood voor levend” gaat. Tja…mijn ouders braken met deze traditie: mijn broer Arno is vernoemd naar zijn toentertijd nog in leven zijnde opa Arnold waardoor ik  de “traditionele” vernoeming hierdoor zomaar in de schoot geworpen kreeg.

Een andere normaliteit was dat wanneer in het gezin een kind overleed, de naam meestal aan het volgende kind of de volgende zoon werd gegeven. Dat mijn vader Peter is komen te heten kwam omdat de voor hem geboren Peter was overleden.

Dat ik vandaag iets met namen heb… ik zal het vertellen ! Vandaag is het maandag en ik hoef de naam maar om te draaien en ik krijg zomaar het woord dat symbolisch is voor deze dag. Het is een speciale- en een bijzondere “naam”dag. Vanmorgen mocht ik drie partnerschappen voltrekken en toeval of niet, bij twee paren had zowel de man als de vrouw dezelfde achternaam !! Hier in elk geval geen enkel probleem hoe men wil worden aangeschreven na de registratie en over de achternaam die het kindje krijgt, dat over enkele maanden geboren zal worden, geen discussie !

Het tweede paar met dezelfde achternaam (een buitenlands paar wiens naam “eerste” betekent) was de opmaat naar een ander speciaal “naammoment”: De éérste registratie van een levenloos geboren kindje. Ik mocht een paar ontvangen wiens kindje na 41 jaar bestaansrecht krijgt. Een emotioneel moment waarbij dat traantje vloeide. Het kindje, dat ruim 41 jaar geleden dood ter wereld kwam heeft vandaag eindelijk een naam gekregen….!!! Publiciteit…??  Nee, dit was een púúr en intiem moment voor de ouders. Hun dochtertje bestaat nu écht !!!

Voor menigeen wellicht een verhaaltje dat spreekwoordelijk “geen naam heeft”, ik ben blij “dat het kind bij de naam genoemd is” en……, ik hoop dat ik vandaag mijn naam zowel bij partnerschappen als bij registratie eer heb aangedaan.

Plannen

Gisteren was het niet het weer om te fietsen. Het regende pijpenstelen en dus was het een zondagmorgen met een heerlijk laat tweede ontbijt met koffie, warme broodjes, jus d’orange én yoghurt na. Dat ik hiermee behoorlijk heb gezondigd betekent maar één ding: voor volgend weekend staat de planning vast !! Oh ja, waarom gezondigd denkt u misschien….?  Iedereen ontbijt toch ? Nou ja, eigenlijk was het bovengenoemde ontbijt mijn tweede ontbijt die morgen want in de planning stond toch echt dat ik zou gaan fietsen en proberen die 0,6 kg overgewicht eraf te trainen.

etappe 1

Een zondagmorgen dat ik me maar eens voor ging nemen om een verhaaltje te schrijven over mijn volgende fietsreis want….het is al vanaf september vorig jaar dat ik geschreven heb over een reis die in de steigers staat. En..wat een reacties hierop ! De een schreef of ik nog wel terug zou komen, een ander dacht dat het van oost- naar westkust van Amerika zou gaan en sommigen spraken over een retourtje Istanbul of andere Europese of Aziatische bestemmingen. Nee, niks van dit alles !

Mijn verhaaltje was klaar, het doel duidelijk en de eerste aanzetten – het eerste boekje over de route – zijn gezet. Ik keek nog eens naar buiten en dacht: “wat een weer, vandaag toch maar niet dat verhaal over de bestemming uit de stijgers halen ?”. En de twijfel sloeg toe. Moet ik die reis, die met zekerheid slecht weer, onherbergzaam gebied máár, wél mooie verhalen geeft, wel ondernemen ?? Of zal ik dit jaar toch maar eerst beginnen met een korte fietsvakantie door een mooi zonnig land worden waarbij natuur en cultuur met hoofdletters geschreven worden..??

Och, eenmaal geschreven dan is het een gegeven en dan zal ik de uitdaging moeten aangaan en dus zal ik niet flauw zijn: mijn volgende grote reis zal een “rondje” Noordzee zijn….!! Een reis die ondernomen wordt in de vorm van een project. Een reis die ik vergelijk met mijn werk. Nog zes jaar aan het werk en dus…zes jaar tijd om mijn project “rondje Noordzee” van 6.500 km te volbrengen. Of ik dit jaar begin met etappe 1 is voor mij ook nog even de vraag. Nog steeds voel ik de kou en de regen van “expeditie Noordkaap”, nog steeds heb ik de foto’s van de expeditie niet allemaal bekeken, nog steeds ben ik bezig om een powerpoint presentatie van die reis te maken en .. nog steeds heb ik koude maar erg bijzondere herinneringen aan deze reis.

Zoals de titel al aangeeft, ik ben aan het plannen. De reis rond de Noordzee staat maar een andere reis heeft vandaag ineens ook mijn aandacht getrokken. Waar het dit jaar naartoe gaat..?? Ik weet het nog niet !

Maandag !

Op zaterdag al bezig zijn met de maandag. Bijna niet te geloven. Nu heb ik vijf dagen uitgekeken naar het weekend, het is eindelijk weekend en dan gaat paparazzi iets schrijven over de maandag, de eerste dag van de nieuwe werkweek. Zal het erover dan dat hij op maandag nog maar vier nachtjes te slapen heeft voordat het weer weekend is?

Nee ! Maandag is een speciale dag ! Maandag is het “blue monday”. Blue Monday, het levenswerk van de Britse psycholoog Cliff Arnall, die in 2005 een formule bedacht waaruit zou blijken dat de maandag van de laatste volle week van januari de dag is waarop de meeste mensen zich treurig, neerslachtig of weemoedig voelen. Een formule waarin factoren als “mislukte goede voornemens”, “ver weg lijkende vakanties”, “de donkere dagen”, schulden, salaris en inderdaad…”de eerste dag van de werkweek” opgevoerd worden.

Nu is het maandag niet echt die speciale dag omdat het blue monday is, Nee ! Maandag is die bijzondere dag omdat een dag is die zijn naam in volle glorie alle eer aandoet. Door het verschijnsel van de maansverduistering zie je een rode maan. Én.. het is ook nog eens een supermaan want juist nu staat de aarde zo’n 30.000 km (10%) dichterbij dan normaal.

Wat Arnall nooit bedacht kan hebben is dat het op bleu monday naast een rode maan ook nog een blauwe maan geeft (de tweede keer in één maand volle maan) en het dus écht bleu monday zal zijn !!

… kijkt u ook al uit naar de maandag ?????

 

Fietselatelist (2)

Het is 12 januari en als ik naar buiten kijk: wind, een beetje guur, herfstachtig en er is regen voorspeld. Kortom: totaal geen weer om er op de fiets op uit te trekken maar…heerlijk weer om me bezig te houden met wat anders dat met fietsen te maken heeft: de “fietselatelie…!!”.

Ruim een jaar geleden kwam ik een zegel uit Noorwegen tegen. Een wereldfietser die bepakt en bezakt was. Zou hij op weg zijn naar de Noordkaap ? Het was het jaar dat het eindpunt van de fietsreis het noordelijkste puntje van Noorwegen was. Eigenlijk dé aanleiding om een themaverzameling op te starten: de fiets !

Inmiddels heb ik al mijn albums doorspit en bij elk land de fietspostzegels overgezet naar die speciale fietsalbum. Daarenboven nog eens al die zegels die het afgelopen jaar zomaar zijn binnengekomen en …. voila ! Mijn eerste volle fietsalbum is een feit !

Een hobby die voor het nageslacht slechts “oud papier” is blijft voor het nú een  leuke bezigheid en dus ga ik nog even door. Als ik dan niet actief kan fietsen..dan passief als fietselatelist ! En…dat het verzamelen van fietspostzegels me ineens op een ander verzamel idee bracht ?  Hierover een andere keer meer.

 

Nieuw jaar…!!

Het nieuwe jaar is alweer 7 dagen oud en het toewensen van dat zalige-, gelukkige- en gezonde nieuwjaar kan alweer voor het eind van dit jaar tot en met de 6^e januari van het volgend jaar “opgeborgen” worden. Tóch meen ik te moeten zeggen dat ik op de 7^e januari ook iemand een gelukkig “Nieuw” jaar toewens. Zeker nú want vandaag is toch wel een speciaal nieuw jaar dat gevierd wordt.

Gisteren werd de verjaardag al in alle vroegte aangekondigd op L1 met het lied van Reinhard Mey en vanuit diverse hoeken van de provincie stroomden de felicitaties binnen. Het deed haar goed maar….mij evenzeer !!  In de schaduw van mijn schrijfseltjes is zij namelijk ook aanwezig. Niet als schaduw maar…als basis en fundament !! Met haar raad en zeker ook met haar daad vindt sturing plaats. Niet dat ze vaak in beeld komt, niet dat mijn verhalen over haar gaan maar wel dat ik steeds volop steun krijg.

De betekenis van haar naam zegt eigenlijk al meer dan genoeg: “zij die geluk brengt…!!”. De andere betekenis van haar naam spreekt ook boekdelen en zegt veel over één van de hobby’s van haar: “gezegend reiziger”.  Een bijzondere naam, zelfs een koningin droeg “haar” naam…!!

In elk geval vanuit paparazzihoek wil ik even wereldkundig maken dat “mijn” Bea vandaag bij de happy sixties hoort. Bea, eine dieke proficiat en….een zalig, gelukkig, gezegend en…gezond nieuw jaar….!!!  En de bloome…..die zien gans allein väör dich ..!!!