Als woensdagavond om half 7 wegkapitein Robert in Postert voor de A-groep het "paparazzirondje" presenteert is de groep meteen enthousiast en….dit enthousiasme wordt gelijk omgezet in een strak tempo. De omstandigheden zijn voortreffelijk, men kan zelfs zeggen dat het zomers aanvoelt. Als "afgetrapt" wordt is het nog een mooie 22 graden.
Met de wind "in 't hat" gaat het via Berg en Lerop langs de Roerkade en de kathedraal richting
PAPARAZZIPLEINTJE. Er wordt nog eens goed op gewezen dat dit pleintje dus niet in Remunj terug te vinden is maar dat men er toch voor naar Horn moet rijden. Maar…voor de A-groep zijn dit pindanootjes en Rene zal in het vervolg niet meer met de Tom Tom op het stuur de weg moeten zoeken…..
Tempobeulen Robert, John, Dennis, Peter en de Sjlek zijn in hun element immers….vandaag weten ze dat er daadwerkelijk sterke verhalen geschreven worden en dus laten ze zich van hun sterke kant zien, zelfs
Paul doet zijn stinkende best om zich in de kijker te rijden. In Horn aangekomen wacht een verrassing: Paparazzi heeft een heel team van medewerkers bereid gevonden om de statieven op het p.pleintje op te stellen en termen als "afgesproken werk" en "wat een mooi Toscaans pleintje" zijn niet van de lucht. Even ontstaat er verwarring: moeten we hier stoppen of is het door en…moeten we links of rechts…?? Gekozen wordt om door te knallen want eigenlijk is dit pas het begin van het "echte" Paparazzirondje en de nieuwsgierigheid van het parcours wint het dit keer van de gezelligheid van dat glas fris in de kantine.
via Beegden gaat het hierna richting Panheel en niet alleen Robert is hier in zijn element: ook de Sjlek
geeft aan dat dit zijn trainingsgebied is. als het richting Thorn gaat krijgt de groep zowaar een kasseistrook onder de wielen maar de zware versnelling en het harde doorfietsen zorgen ervoor dat deze strook "appeltje-eitje" is voor het goed getrainde gezelschap.
In Ittervoort volgt een gedwongen stop, het stoplicht staat op rood en de verkeersregels worden ook vandaag niet aan de laars gelapt. Hierna gaat het hart op Itter aan en gaat het "de paol" over. De Belgische landwegen maakt zelfs Fred – die het anders niet zo heeft op de westoever van de Maas – lyrisch. "Sjoon, dit rundje motte we elk jaor doon…!!" is zijn commentaar waarna Robert aangeeft dat er nog heel veel moois aan zal komen.
Bij de Schurzenjaeger is het weer goed oppassen en hierna gaat het richting "die van Raam" die ooit de aoje Limburger zullen winnen want… in de kantine worden
soms wedstrijden gewonnen (en die van Raam zien we nou ook nooit onder de bomen staan maar de hoeveelheid auto's geeft altijd aan dat de kantine bomvol moet zitten). Hierna gaat het nog een paar kilometer tegen de wind in en wordt Maaseik bereikt; het raditionele keerpunt van de ronde.
Nog even wordt een lusje Aldeneik gepikt en daarna is het "volle poele" langs de sjeiven dorpel en langs
de Maas op richting Geistingen en Kessenich. De weg langs de Maas is veranderd in een biljartlaken aldus Ralf. Ook Wim kan dit bevestigen en vindt het een echt "knalrondje". In Thorn aangekomen heeft, inderdaad, alweer diezelfde Sjlek, het nog over zijn partijtje dat hij voor de koningin blies. Ja, ja…op dit moment zou hij het niet meer kunnen, de "aom" is verreweg op. als het via Wessem en Pol richting Osen gaat is het ergste leed geleden en komt de groep weer – volgens Fred althans – aan de gooie kantj van de Maas.
via Linne wordt hierna koers gezet naar Postert. Door Frank o/h V. werd deze route meteen via zijn Garmin opgevoerd als favoriet hetgeen eigenlijk meer dan genoeg zegt. Moe maar zeer tevreden kwam de groep om iets voor negenen aan in Postert.
janpaparazzi 