Als ik zaterdag 11 september aan de start sta voor dat rondje Venlo weet ik dat het geen gewoon c-rondje zal zijn; de afstand is groter en…het deelnemersveld is er een waar de routine en het "klepper" gehalte van af te zien is en dus kan op voorhand gezegd worden dat het ook wel afzien zal worden. Vandaag is het wel degelijk B- zo niet A-time !!!!
Tot mijn verrassing zie ik ook Jos J. staan, die net uit bed meteen in zijn wielerkloffie gestapt is. Een flinke geeuw – met armbeweging – maakt duidelijk dat het starten om 1 uur voor hem toch wel wat aan de vroege kant is….. Het weer is voortreffelijk, de weerman spreekt zelfs van een mooie herfstdag maar liever houd ik het op een mooie nazomerdag; met meer dan 22 graden is het gewoonweg perfect fietsweer en kan een groep van 14 B-rijders (met hoog A-gehalte !!) aan de "tour de Venlo" beginnen.
Vooraf spreekt Frans de groep vermanend toe. "Neet te hel" was het credo maar het kopwerk van Frans gaf al meteen aan dat ook hij vergeetachtig begint te worden (op de terugweg gaf hij dit zelfs nog een keer expliciet aan !!). Allereerst ging het met de wind op kop richting Linne de stuw over en lateraal aan
het kanaal (het "lateraal" kanaal) ging het via Horn, buggenum, Neer en Kessel stroomafwaarts en met de wind in de zeilen naar Venlo toe. De teller bleef hoog want de wind deed het werk !!
In Venlo draaiden we ( jammer genoeg deed de wind dat niet ) en moesten we dus opboksen tegen een stevige wind. Ik fietste de hele reis naast "gold old" routinier Ger en die hield zich lekker rustig….totdat het dus tegen de wind inging. In Tegelen gaf hij mij opdracht om mee naar voren te fietsen en de rest wat uit de wind te zetten. "Als je maar hard genoeg fietst dan moeten ze achter ons
ook stevig aan de bak" kreeg ik van Ger te horen. Zo gezegd, zo gedaan….met 34 ging het tegen de wind in en het kraakte en piepte behoorlijk totdat Frans in de velden achter Reuver op een gegeven moment toch wel wat laat "rechtsaf" riep….. Ger was inmiddels al 100 meter verder en had de grootste moeite om weer aansluiting bij de groep te krijgen (en ja..hierna hebben we Ger ook niet meer op kop gezien !!).
via Offenbeek ging het uiteindelijk over Boekoel naar Postert. Het gemiddelde mocht met bijna 29 getoond worden. De vorm is er, maar dit bleek al uit de verhalen van de deelnemers van vandaag: een groep had de Mont Ventoux van diverse kanten beklommen en een andere groep zat nog vol van de Dreilandergiro met beklimmingen van diverse "jochs", waaronder de Stelvio en nagenoeg iedereen had de benen – en de mond – nog vol van het Eifelweekend. Dit brengt me dan weer bij een bijna vergeten item, namelijk deel 3 van "mijn" reis dit jaar: de Madonna del Ghisallo (waarover binnenkort meer).