Het is jagen om op tijd in Posterholt te zijn en als ik twee minuten voor de klok van een
klaar voor de start
arriveer is het bord met de presentielijst al dichtgeklapt. Mijn gemiddelde geeft een keurige 29 km/u aan. Dat het wederom een drukte van jewelste is zal geen verrassing zijn. Fietsen is “hot”, ook als het nog niet echt heet is en als de rit ook nog eens richting Stahe gaat weet eenieder dat er over smalle Duitse landwegen gefietst zal worden. Het zal een mooie rit worden.
Echter….in het startschot kijk ik eens naar links en zie een groepje C-plussers
v.l.n.r. Wim, Jos, Ger en Rinze
staan. Uiteraard een plusje voor deze mannen omdat ze allemaal 65-plus zijn. Het is de “Cardio” met een hoofdletter C-groep van twc Posterholt. Mannen die nog steeds graag fietsen en de hand niet omdraaien om een afstand van zestig, zeventig of zelfs tachtig kilometer te overbruggen. De een fietst met een omleiding meer dan dan ander en mocht er ergens een “omleiding” op de weg zijn en zou het omweg zijn….geen enkel probleem. Fietsen betekent immers werken aan je gezondheid en…het is goed voor het hart !
Ger, Wim en Jos staan aan de start en Rinze (hij fietst normaal “C-minus de plus”) sluit
en vóór ons de grote C-groep. Zullen we ze inhalen..??
aan zodat het aantal toch keurig even blijft zodat iedereen naast elkaar kan fietsen. Tja….en dit is dan weer buiten Paparazzi gerekend, hij maakt er vijf van ! Vanaf de start fietst de groep achter de grote C-groep en als geopperd wordt om deze groep “effe” voorbij te steken moet ik zelfs even zeggen dat we dit toch maar niet moeten doen, het zou niet goed zijn voor het zelfvertrouwen van deze grote groep……
De plussers, ze hebben allemaal een verleden als hartpatiënt en…zijn nog steeds hartpatiënt
waar zitten we toch..??
maar….fietsen zit in de genen en dat willen ze zo lang mogelijk blijven doen. Zoals Wim aangeeft: “we vertrekken altijd tegen de wind in”. Met windkracht vier tegen geniet ik samen met deze mannen als we – zoals Rinze en Jos aangeven – figuurlijk door mijn achtertuin, de gemeente zich profileert als “de tuin van
smalle paden
Limburg” fietsen. Ongetwijfeld zal het de uitdaging zijn om me nieuwe wegen te leren kennen want de weg…… die weten ze !! Het meeste kopwerk wordt toch wel door Ger gedaan, tja, daarvoor is hij ook de jongste van het stel !! En zit ik eens op kop….dan fiets ik alweer snel vooruit om die foto van de groep te maken en krijg ik meteen van Jos te horen: “hier hebben we ook niet veel aan…!!”.
landelijke omgeving
Met deze mannen fietsen is om je heen kijken en genieten van de mooie natuur en als er een paar vogels opvliegen is het Wim die aangeeft dat het een paar putters zijn. Wim is een echte vogelaar en als hij zaad voor zijn vogeltjes moet kopen dan fietst hij zomaar even van berg naar Roosteren want, zo zegt hij, daar verkoopt men het beste zaad…!!
Als we na een kilometer of 50 in Horn arriveren vind ik het welletjes. Ik laat de mannen de
en tussendoor dat “tussendoortje”
laatste 15 km – en dat zijn in de regel de zwaarste !! – alleen en neem de kortste weg naar huis. Voor mij is het “controle alt delete”, het is goed geweest……!! Of het me te hard ging…?? Met uiteindelijk een keurige 24,2 km/u als gemiddelde vond ik het welletjes. Het ging me achteraf wel een beetje “aan het hart” dat ik niet mee ben terug gefietst. Ik heb genoten en ik weet zeker dat mensen die een beetje vrees hebben om over die drempel te stappen met open armen in deze groep ontvangen zullen worden, mooie routes en gezelligheid gegarandeerd. Ik durf nu al hard(of is het met de hand op het hart) uit te spreken dat deze groep over een jaartje of tien – ook al hoop ik dan dat ik geen hartpatiënt ben – mijn vaste groep zal worden !!
oh ja..en na afloop gingen de heren nog even voor die kop koffie en werd de route nog eens dunnetjes “nagefietst”.
janpaparazzi 