Zo..!! Het twc Postert seizoen zit er voor mij alweer op..!! Dacht ik een vijftal ritjes mee te
pikken, het weer was spelbreker en het zijn er helaas maar twee geworden. TWC Postert gaat het eerste weekend van mei de klok verzetten en de starttijd wordt 9.00 uur en daar zijn voor mij maar twee woorden voor: “te vroeg..!!”. Maar toch, het optimale is eruit gehaald. De ene toer was een B-tour (en ook nog eens een “paparazzi” rondje) en de andere tocht is de tocht van vandaag met de C-groep. Een seizoen op twee fronten, zowel B- als C- groep, niet iedereen is het gegeven !! Natuurlijk staat het afrijden in oktober ook al in mijn agenda en niet te vergeten: paparazzi zal er zeker zijn tijdens de ATB tocht in november !
Als men geweten had dat de druppeltjes die bij de start vielen tot Berg aan de Maas op de helmen zouden blijven tikken (en soms zelfs iets meer dan dat) dan hadden er wellicht geen 15 man aan de start gestaan. Of misschien tóch..?? Want onderweg werd niet geklaagd noch kwam het geluid om eerder te keren. Nee, het was een mooie route en deze route zou gereden worden, hoe dan ook !! Voor deze ronde
staan er zelfs twee wegkapiteins aan het roer, allebei keurig voorzien van een fluit. De fluit van Jos komt uit het werelddeel van de panfluit alleen is deze fluit, die in de Rocky Mountains gekocht is, bestemd om beren een veeg uit de pan te geven. Jos geeft aan dat hij tijdens zijn wekelijkse tochtjes ook “beren op de weg” ziet in de vorm van scholieren met oortjes en dan is deze “berenfluit” een echte oplossing ! “Beregoed..!!”
Via ’t Reutje gaan de 14 heren en 1 dame (volgens Caspar toch echt de knapste dame van de hele groep) richting Mofert en Echt om van daaruit af te zakken naar Roosteren, Visserweert en Grevenbicht. Het doet goed dat er veel nieuwe
gezichten in de C-groep te vinden zijn: Inge, Joop, Jan, Peter en Piet (terug van weggeweest) maar ook Caspar, die het op zijn heupen heeft gekregen en zich zeker zal proberen op te werken naar B- of A-groep. Over Robert en Jan (gelukkig deden ze ook wat kopwerk !) wil ik het dan nog niet eens hebben. De wind blaast in het nadeel en het zijn Jos en Frans die als wegkapitein ook
als kapiteins over de “kopkilometers” willen heersen. Piet, die normaal het kopwerk niet schuwt voelt zich vandaag een soort “Remy”. Het oneven aantal van de groep zorgt ervoor dat Piet de verrichtingen vanuit de staart van de groep bekijkt. Wellicht dat doordraaien een mooie optie zal zijn zodat bij oneven aantallen zodat niet steeds dezelfde persoon alleen hoeft te rijden..?? én… men ook eens met anderen in gesprek kan komen.. In Berg
aan de Maas gaat het linksom (rechts kan met het veer naar Vlaanderen worden overgestoken) over het Nederlands terug. Via het mooie Graetheide (u kent het ongetwijfeld van “Graetheide Groen”) en Guttekoven (waarbij menigeen de “g”en de “k” wel eens omdraait) wordt koers gezet naar de Limbrichterbossen en vanuit Nieuwstadt gaat het tóch de “päöl” over, de grenspaal van de
Bondsrepubliek. Via stille wegen gaat het
met de wind “in ’t hat” de hele weg over de Duitse hoogvlakte met z’n vele windmolens. De vele verkeersarme binnenwegen zorgden er tot slot voor dat het weer regende, dit keer de complimenten voor de mooie route aan de routekapiteins.