C-rondje Schüm

In het programmaboekje “de wielervrienden” stond aangegeven dat der c-route deze dag naar Ospel zou gaan en dat alles onder leiding van Maan Wassenberg maar dat ook twc ingehaald wordt door internet blijkt als ik de twc site erop nasla en zie dat het een “Rinze-rondje” wordt dat naar Schüm gaat.

Rinze: een laatste controle op de gps en…op naar Schümm..!!

Nu weet ik dat – als men met de C-groep op pad gaat – de leeftijd vlakbij de 70 jaar of iets daarboven is maar de tijd dat Schüm met één “m” geschreven werd (van 1820 tot 1912) hebben deze heren toch allemaal niet meegemaakt. Maar fietsen met de C-groep staat garant voor ervaring en kennis. Zo ook deze middag onder leiding van Rinze Jonkman. Als gestart wordt geeft Rinze me een stille hint: “het gaat richting Santiago vandaag..!!”. Even dacht ik zelfs dat Schüm wel eens ergens in België zou kunnen liggen…of zouden we de “Aken-route” nemen..?? Het weer is voortreffelijk. Zo’n kleine 20 graden en de groep ziet er ook voortreffelijk uit: een kleine twintig man. Opvallend is wel dat het ene truitje wat valer is dan het ander maar wat wil je…… twee keer in de week voor een rondje van ruim 70 km betekent ook twee maal per week een zwaar wasprogramma draaien. De straten op de route zeggen eigenlijk al genoeg: Heideweg, Broekweg, Reigersweg. Het

Frans, niet alleen fluitist maar ook dirigent !!

gaat door het stiltegebied van ’t Reutje en Montfort waarin een lekker klasjenerende groep even voor een stukje onrust zorgt. Probeert Rinze nog rustig aan te geven welke kant hjet op moet, de fluit wordt dit keer door Frans bespeeld en dit moet gezegd: hij heeft een roeping als 1e fluitist bij de harmonie gemist…!! Nadat Maasbracht even “geschampt” wordt gaat het via het mooie Pietjesveld richting Berkelaar. Hier gaat het door het centrum en voordat men het goed en wel beseft zit de groep alweer in de breule van Berkelaar. Vervolgens schieten plaatsnamen als Ophoven en Baakhoven voorbij en … nog steeds zitten we op Nederlands grondgebied. Verrassend wordt het pas als het in Susteren onder het bruggetje door gaat en het buitengebied van Susteren wordt aangesneden om via het buitengebied van Nieuwstad op Duits grondgebied te komen. En wat we hier weer voor de wielen getoverd

eindelijk: Schümm !!

krijgen…… Rinze in zijn element !! Soms een stoepje op om in een machtig mooi gebied te komen (hoe moet ik dat ooit terugvinden..??), af en toe een heuveltje op om uiteindelijk op 65 meter boven NAP in Schümm uit te komen. Een Schümm-rondje waarbij bij menigeen het “sjuum” op de mond kwam….  een behoorlijk windje, een paar leuke heuveltjes….. het was “niets voor niets” maar zeker ook “niet voor niets…”

in de verte: “de baum”

Vervolgens gaat het richting “de baum” , een richtpunt “ergens in dit mooie gebied…”. Het zei me niets totdat ik ineens in de verte een immense boom zag en ja….dat was hem dan “de boom”. Toen de groep in Brüggelchen weer de päöl over ging en het door het landelijke gebied naar Maria’s hoop ging moest ik nog even denken aan de spreuk : “het is vergeefs gefluit als het paard niet pissen wil”. Zeventig km’s met de C-groep op pad en geen enkele plaspauze…!! Alweer een fotomoment gemist …!! Maar ook hierin kan ik kort zijn: “ik kon fluiten naar dit fotomoment” maar verder…… ik heb niets gemist, ik was blij dat ik mee ben gegaan met de C-groep. Een geweldige route en ik kan iedereen aanbevelen om met de C-groep Duitsland in te trekken !!! En zij (en paparazzi uiteraard !) waren erbij: 

Advertentie