een kijkje in de keuken van……

Een kijkje in de keuken zijn onaangekondigde bezoekjes aan alles en iedereen waarbij ik natuurlijk ga voor “dat kijkje in de keuken” door iemand even voor de lens te krijgen. Het kijkje in de keuken is eigenlijk even diegene voor de lens te krijgen waarover we zoveel horen en lezen. Bij die verhalen komt nu dan ook het plaatje.

Het eerste kijkje in de keuken heb ik maar gedaan in mijn eigen keuken. Tja..als ik mensen

druk bezig !!

overval door mijn aanwezigheid en men mij een kijkje gunt in hun keuken dan is het niet meer dan fair dat ik iedereen ook even een kijkje in mijn keuken gun. “Letterlijk” zelfs een kijkje in de keuken. Door het schrijven van de vele berichtjes geef ik in principe iedereen reeds jaren een kijk in “mijn keuken”.

Van Horn is het niet ver om eens naar iemand anders keuken te gaan. Dat ik niet in mijn zondagse kloffie op bezoek ga maar dat ik het bezoekje combineer met een fietsritje (ik mag niet vallen want de fles triple bier moet heel blijven !!). In fietstenue..dat zal zeker een plaats in de keuken opleveren !! En ja ! Als ik in Grathem ben en even bij Willy Beurskens stop mag ik meteen door naar de keuken ! Tilly regelt meteen koffie met wat lekkers erbij en Willy, lekker achterover op die keukenstoel.  Het gesprek gaat over “alweer een tandje terug” maar ook over het motto Carpe Diem want of het nu gaat of … alweer een stuk minder gaat, Willy gaat !! “Ik wil toch nog een keer naar de zee…!!”, zijn de woorden van Willy. Een jaar met een stormachtige ontwikkeling in de gezondheid van Willy krijgt een stormachtig vervolg aan zee. Met windkracht 7 echt uitwaaien. Willy, tot gauw !! en …. in de keuken !!

Al die verhalen van Rinze over Pierre… Hier moet toch wel iets van waar zijn !! Maar…zien is geloven en dus toch maar eens op pad en richting Camillus.  Zal Pierre echt niets kunnen? Bij binnenkomst in de hal zie ik Pierre al meteen zitten en wel “languit !!!”. Een onschuldig valpartijtje heeft ervoor gezorgd dat hij ook “languit” ging met gevolg dat de spieren in beide bovenbenen zijn afgescheurd en er niets anders opzit dan “zitten blijven”, “languit” zitten blijven. Hoeveel keer reeds aan Pierre gevraagd is of het ongeluk met de fiets gebeurde, dit keer bleef hij de vraag van de gasten voor door te zeggen dat het echt bij een wandelingetje gebeurd is. Het gaat hem goed, dagelijks – om acht uur !! – brengt echtgenote Miny hem de krant en… trots weet Pierre reeds te melden dat hij inmiddels de snelste rolstoeler van Camillus is ! Dat hij voorlopig nog niet weg wil is duidelijk als hij zegt: “ik krijg het ontbijt keurig op bed” en meteen kijkt hij opzij naar Miny en vervolgt: “en dat wil ik thuis ook zo houden…!!”. Pierre denkt reeds aan het ordenen van zijn vele foto’s en…. wellicht enkele Toscaanse landschappen of één van de vele natuuropnames op doek vast te leggen. En Pierre, dat ontbijt op bed als je thuis komt – ik dacht meteen aan onderstaande spreuk – wellicht ook nog gaat lukken…!! Ik kom kijken !!

“BREAKFAST IN BED….SLEEP IN THE KITCHEN….!!!

Het laatste nieuws uit “de keuken” komt vanuit Vlodrop. Als ik aanbel en binnengelaten word moet ik even slikken: vóór me doemt een trap op die een vergelijking met de Galibier zonder veel moeite aan kan gaan. Het gaat 13% omhoog en boven aangekomen moet ik toch even naar adem happen. Woont hier een hartpatiënt ? Als ik Piet aantref en zijn verhalen hoor: dit jaar 6000 km op de racefiets, 1000 km op de atb en….

….2 km op de step

En nu…. even helemaal niets ! “Ik ben vandaag zelfs voor het eerst van mijn leven bij de Real in Heinsberg geweest….., nieks väör mich..!!”. “Ik had op Mallorca al wat klachten – wat druk op de borst -maar dat het ’t hart zou zijn… nooit gedacht. Ik heb het namelijk altijd druk, ik ben druk en een beetje druk (op de de borst) moet dan ook kunnen.”

“sjei oet mét foto’s make”

Ondertussen maakt Piet zich alwéér druk: “sjei ins oet mét det foto’s make……!!” krijg ik vermanend toegesproken. “Maar

“stil zitten, niks voor mij…!!”

nu is het even nietsdoen, binnen 14 dagen die hartoperatie en dan…. meteen weer opbouwen want de routes, het hotel, het eifelweekend etc. etc. etc. moet toch allemaal geregeld worden !! Dat het een gezellig bezoekje was is Gerda en Piet wel toevertrouwd. De sterke verhalen over de reis naar de Elzas (iedereen choucroutte maar Piet, dae kreeg bief..!! Ja, ik was blij dat die man van het hotel Duits sprak !).

Bij Piet kwam ik ook dicht bij de keuken maar mocht plaats nemen in de kamer met een machtig mooi uitzicht op de landerijen. Toen ik afscheid nam met de woorden dat ik mijn keuken ging opzoeken keek Piet me eens aan en zei: “de keuke…….dao höb ich nieks te zeuke…!!”.

Heren, bedankt voor de gastvrijheid. Wie weet, misschien kom ik binnenkort nog eens ergens aan de keukentafel zitten voor dat gesprekje. En..misschien kom ik wel eens naar jou toe….!!!

Advertentie