4 mei. Om één uur staan 11 fietserenners aan de start voor een rondje waar niemand eigenlijk weet waarheen het zal voeren. Richting Widdonck omdat deze ronde de vorige
routecommissair Wiel
week niet gereden is…?? Of een andere route aan de goede kant van de Maas…?? Als Wiel Nissen gedecideerd aangeeft dat hij de route maakt is er niemand die hem durft tegen te spreken. Als hij aangeeft dat het een rit over 100km is en dat het naar de “hills in the south” gaat hoor je ook niemand meer: iedereen is nu al adem aan het sparen, adem die zeker en vast heel hard nodig zal zijn als het straks wellicht zwaar zal worden. En..dat werd het..!!
Een heerlijk temperatuurtje en dus….korte broek en korte mouwtjes. Heerlijk !! want dit is voor menigeen de eerste keer dit jaar dat “zomers kort” kan worden gefietst. Het gaat op de kortst mogelijke weg naar het zuiden: via de Selfkantweg tot Brüggelchen om daarna 
binnendoor en… door richting Wildpark Gangelt te fietsen om vervolgens in Jabeek weer op het Limburgs uit te komen. Hier gaat het via een sluipweggetje naar Bingelrade en blijkt meteen dat het stalen ros de mindere is van dat andere ros. Na 
voorzichtig langs de paarden opgereden te hebben gaat het dieper het zuiden in. Na de paarden gaat het via Hoensbroek langs het kasteel en geeft de een of andere fantast aan dat de “ridder” nu node gemist wordt.
Bij de Retersbekerweg (inderdaad, bij de Retersbeek !!!) gaat het mis. Als het tussen Heerlen en Voerendaal bergaf gaat wordt in het midden van de groep “lek” geroepen. Niet zomaar lek maar “kei-lek” oftewel “total-lek” of “compleet lek” of anders gezegd: een dubbele platte…..!!! 
Het is de jarige Wim die zich behoorlijk aan het uitstukeren is om de bandjes op 8 bar te krijgen. Bij de C-groep stelt dit allemaal niet zoveel voor; even die (gesponsorde) patroon en tjoep….. op weg ! Na 20 minuten kan de weg dan toch vervolgd worden. Geen afkorting maar de route zoals die moet zijn, aldus Wiel en het ligt aan de groep of het een latertje wordt…..
met 60 km omlaag !!!
Na Voerendaal (Fred is hier erg bekend want hij is hier voor zoon Luuc op 
parcoursverkenning geweest in verband met de klimkoers) volgen de klimmetjes zich in snel tempo op en als het in Eys rechtdoor richting Wittem gaat en we de Eyserboschweg rechts laten liggen is menigeen blij totdat…. bij het klooster in 
Wittem weer een hevige vloekbui volgt: “Lek…!!”. Dit keer is het Ger die te poat komt te staan en de rest van de groep lekker laat genieten van het zonnetje.
Dat het hierna gedaan is, is buiten Wiel gerekend. “Dae kos hiej waal gevriejd höbbe….!!”, wordt gehoord want hij rijgt de lusjes en de klimmetjes erg mooi aan elkaar. Dat de Fromberg voornamelijk door zijn uitloper een vieze klim is blijkt eens te meer. Hierna komt de “stortberg” in Schinnen
groen-geel door een groen-geel landschap
en….. nog zo’n “klein vies ding” (zoals Sjra zei) waar de C-groep (en de B-groep vroeger ook !!) altijd omheen fietste en de groep nog eens tot een uiterste krachtinspanning dwong (max. 20%). 
Na deze klimmetjes ging het keurig met de wind in ’t hat terug. Dat het na 5 uur was voordat men postert binnenreed (en die van Häör pas om kwart voor 6 thuis kwamen), dat het vet bij menigeen behoorlijk van de soep was en …. dat er sommigen bijzaten als een vogeltje voor de kat zegt iets over de tocht. Erg mooi…..erg zwaar…!!!
Groen-geel lint door het zuidlimburgse landschap
janpaparazzi 