Het jaar 2012 zit er weer bijna op en zo goed het is om weer vooruit te kijken naar wat komen gaat, zo is het ook altijd goed om het afgelopen jaar nog eens de revue te laten passeren. Een jaar waarin veel gebeurd is. Volledig zal en kan ik niet zijn want in 2012 heb ik 365 dagen de slingers opgehangen…..!! en ik hoop U ook !!
Voor de HRR was het wederom een jaar met veel hoogtepunten. Het begon al op 1 januari
2012 met de jaarlijkse Sylvestertocht inclusief nieuwjaarsborrel en uitreiking HRR-wisseltrofee. Een wisseltrofee die volkomen terecht bij Jan Walraven terecht kwam maar….. tot verbazing van velen heeft de trofee nooit in de kantine gestaan omdat de vorige bezitter (Robert!!) geen afstand van de trofee kon doen……… Was paparazzi weer de eerste die lek reed (een eer die elk jaar voor dezelfde man is weggelegd) het recordaantal lekke banden kwam op rekening van degene die de rekening het best kon betalen, te weten de sponsor. Zo’n 6 keer met een lek bandje aan de kant staan betekent maar een ding: investeren in buitenbanden !! Hoogtepunten waren de rit naar Scherpenheuvel en Banneux, die allebei onder tropische omstandigheden verreden werden maar ook deelname aan de “Peter van Petegem”, “Beesel Bruist”, Limburgs Mooiste en de Leudal Kernenomloop waren evenementen die een ander jaar zeker navolgingen verdienen. Dat de HRR ook acte de presence gaven bij de WK rit mag geen verrassing heten immers…. de HRR kleuren het peloton !! Ondanks sponsorperikelen heeft de sponsor het volgende toegezegd (letterlijk citaat): “al moet ik de sponsoring helemaal zelf regelen, de “H” van Hamburg zal in de naam van de ploeg blijven…!!”.
Voor twc Postert waren er ook veel hoogtepunten. Het begon al vroeg in het jaar met een geweldige nieuwjaarsreceptie, gevolgd door de ledenvergadering en de ouverture van het seizoen: “waat ein machtig mooi greun gael lintj”. Een seizoen waarin Maan node gemist werd in de C-groep maar…. zo zei hij: “ich kom truuk, missjiens neet mieer op kop mer…… schrief mich mer op in mieert..!”. Ook ging men in de c-groep wel eens erbij liggen maar
het spectaculairst deed Frans het wel: schoot hij als eens pijl uit de boog heuvel af totdat hij met fiets en al in de greppel lag met als gevolg een frame dat compleet naar de vaantjes was. Natuurlijk keek iedereen het eerst naar zijn fiets en vervolgens naar Frans, die gelukkig zonder al te veel erg weer op pad kon naar een nieuwe fiets en dat is toch weer “een geluk bij een ongeluk” te noemen. Ook het afscheid van clubkampioen Wim als routecommissaris met een daarbij horend afscheid was een waar feest waar menigeen zich de vingers bij aflikte…. (van de vlaai natuurlijk !). Het bezoek van een grote groep B- en C-rijders aan Jan Wassen was gezellig en zal volgend jaar zeker
weer op de “rittenrol” staan. Het absolute hoogtepunt was toch wel het feit dat Jos Palmen het komend jaar in het rood-wit-blauw mag fietsen. Zonder uitzondering zal dit iedereen deugd doen.
De come-back van iemand die twee jaar geleden erg diep zat en die dit jaar met afstand de clubtitel in de wacht sleept: “eine vette pluim: chapeau Jos ..!!”.
Ook de B-ritten mochten er weer wezen met als hoogtepunten de ritten die Henk uit de hoge hoed toverde en die zo mooi waren dat thuis komen nogal eens moeilijk was…… Henk, het twc peloton kijkt al uit naar het rondje Stramproy…. (of anders die rondjes door ’t Pruus). voor de A-groep was het “paparazzirondje” wederom een hoogtepunt maar ook de legio keren dat de groep kon knallen als het naar het zuiden ging waren top. Voor de “fluitist” van deze groep was het af en toe moeilijk want naar adem happen door het gezwinde tempo en dan ook nog eens moeten fluiten om de groep bij elkaar te houden……!!?? Mark de R. was zelfs maanden na het eifelweekend nog als een vis op het droge naar adem aan het happen vanwege een onschuldig valpartijtje waarbij hij alle ribben inclusief de zwevende rib gekneusd had. Het eifelweekend was wederom een top evenement. Wat lekke banden, kettingproblemen, spaakproblemen en “fotoproblemen”bij paparazzi waren de minpuntjes. De mooie accommodatie, de prachtige routes en de “twc familie” als gezellige groep bij elkaar waren toch wel de hoogtepunten. Zelfs het feit dat Jos en Lou helemaal vanuit het middenlimburgse afzakten om de koninginnerit mee te fietsen zegt genoeg. Domper op het seizoen is het overlijden van erelid Wim van Soest als man die ontzettend veel voor de vereniging betekend heeft. Dat hij in vrede mogen rusten.
De teller staat op 10.500 km, iets meer dan het vorig jaar en…als ik iets meer bij “de pinken” was geweest dan zou het nog een beetje meer zijn geweest. Maar goed want anders zou het wellicht teveel zijn geworden om het volgend jaar als doel te hebben….
Op golfgebied was het een wisselend seizoen; magistrale ballen afgewisseld door beginnersballen, de ene keer een goede ronde lopen en een paar weken later was het dubbelniks. Dat de concurrentie niet stilzit mag duidelijk zijn maar golf is een spelletje dat zich op 15 cm afspeelt ( “tussen de oren”) en als het niet gaat dan ligt het nooit aan iemand anders of…. toch aan telefonerende medespelers…..???
Dat bridge vooralsnog een brugje te ver is kan ik niet tegenspreken. Regeltjes en nog eens regeltjes en dus iets geheel anders dan rikken, waar ik “high risk” speel en de kastanjes in de regel uit het vuur weet te slepen.
En last but not least: heerlijk wandelen, fototoestel mee en genieten van al dat moois dat bloeit en fladdert. Dat ree, die vos, Koninkspaarden, hagedissen of de vissen in de vijver. De vorige week spotte ik nog een zwerm pestvogels en dat is genieten pur sang.
en de foto’s hierbij……..??? alweer problemen met uploaden….!!!!! Wie helpt me met een eigen website te maken ????? Hoeft niet in 2012 maar mag ook in 2013 !!!
Het waren dit jaar trouwens 366 dagen waarop de slinger hingen.