Als op zaterdagmorgen de eerste twc-ers rond de klok van 7 !!! aan tafel gaan is het bewolkt en valt af en toe een druppel regen. Menigeen ziet de bui niet alleen letterlijk maar ook figuurlijk al hangen: “als dat maar wat wordt vandaag…” hoort men al aan de ontbijttafel.
Lau en Jos...om 7.00 uur in de auto om op tijd aan de start te staan !
Maar…om half tien is het droog !!! en kan worden gestart. Lau en Jos zijn extra voor deze rit naar Zweifall afgezakt en John “alpe”Hillen kan na de ervaring van gisteren dat “werk voor het fietsje” gaat ook genieten van zijn “eifelweekend”.
Voor de A-groep is Duitsland niet groot genoeg en gaat men de grens over om in de oge Venen de hoogste berg van Belgie te bedwingen: de 694 meter hoge Baraque Michel. Dat deze berg vanuit Eupen een makkie is (een “loper”) is toch een te voorbarige conclusie. Met de wind vol op kop is het voor de meesten afzien. De uitgezette route van Piet en Piet wordt uitgevoerd door Ralf en John en telt 8 behoorlijke beklimmingen waarbij het zwaarte- en “hoogste”punt voor de pauze ligt. Nog voor 5 uur was de groep binnen en was het meteen echt afzien want…het verloren gegane vocht moest behoorlijk worden aangevuld !!
De B- en C- groep gaan voor het rondje Ruhrsee. De B-groep gaat voorop zodat de C-groep zich niet opgejaagd zal voelen maar gaandeweg zal blijken dat het stuivertje wisselen zal blijven tussen beide groepen en als aan het slot de B-groep nog een extra lusje voor de wielen krijgt dan mag duidelijk zijn dat het voor de B nog kantje boord was om op tijd voor de soep aan te schuiven. Bij de eerste afdaling gaat het voor de B-groep al mis: de voorzitter zat – hoe kan het anders – voor in de groep en afslaan (“det doon ich allein bie de
dikke "ketting"pech voor Ger
vergadering”) tijdens een afdaling komt niet in Wil zijn woordenboek voor. Etienne – de bestuurder van de groep – blijft maar kijken op zijn “Jermaine”, alsof hij op het apparaatje kan zien waar Wil ergens uithangt.
na lang kijken op "jermaine" toch maar even bellen.....
Als Ger ook nog eens kettingproblemen krijgt zit er voor de B-groep maar een ding op: “volle poele” de beklimming naar Vogelsang nemen . Vogelsang is met name bekend als voormalig opleidingskamp van de Schutzstaffel (SS). Thans is het uitgangspunt voor wandelingen door het Nationaalpark. Voor de wandelaar: iedere zondag om 14:00 uur start een drie uur durende Rangertour (R3) vanuit het forum van Vogelsang: de „Vogelsang-Wollseifen-Route“ over de hoogvlakte van Dreiborn.
Boven is het weer tijd om foto’s te nemen en hierna gaat het hard de afdaling in naar 
Heimbach. Dat men bij Eifeler Hof niet gerekend heeft op een behoorlijk twc peloton was niet te merken: Torte en drank (en voor sommigen zelfs soep !) in overvloed aanwezig. Dat de rekening betaald werd door de penningmeester was goed te merken: na de pauze heeft Etienne steeds voorin gefietst wegens een gewichtsverlies van minstens 3 kg in zijn beurs !!
en dan komt de C-groep weer voorbij !!!
Lag het zware deel bij de A-groep voor de pauze, de B-men C- groep moesten met een volle buik juist na de pauze bergop, bergaf en dat niet een maar wel 4 !!! keer. En alweer was het de voorzitter die haantje de voorste was: niet een….maar twee keer lek !!! Iets dat er bij de voorzitter niet in kon: “det kan toch neet, deze fiets is pas nuuj”, waren woorden die Wil wel vijf keer uitsprak. “Gelukkig” werd er in de C-groep ook nog eens “lek” geroepen en kon de “snelle” B-groep de “oudjes” gelukkig toch nog passeren.
Ruhrsee
Kei aan de heg kwam de B-groep om half 6 aan bij hotel Zum Walde en moest men zich alweer haasten om voor etenstijd tegoed te doen aan dat eerste pilsje.
Dat het eten iets minder was dan de eerste dag had te maken met een bruiloft in het hotel maar…… dat twc voor geen gat te vangen is blijkt ’s avonds als er ook nog wat “kruimeltjes” voor de middenstand van Zweifall overblijft. wordt vervolgd…
janpaparazzi 