Over terugblikken op het twc postert seizoen kan ik eigenlijk heel kort zijn: met maar 4….!!!!????? deelnames aan de ritten op mijn naam kan ik maar een ding zeggen: “ik heb het seizoen verslapen..!!”. “Veel te vroege starts”. Maar…met de geweldige nieuwjaarsbijeenkomst, de atb cross, de eneco tour, de slotrit en het eifelweekend nog vers in het geheugen is het MIJ duidelijk dat ik meer dan 4 deelnames achter mijn naam hoor te hebben want bij deze club hoor je gewoon bij of je er bij bent of niet !!
De nieuwjaarsbijeenkomst was top. Is het in de regel zo dat men zich voor een 
tweede evenement harder moet inspannen om het tot een even groot succes te maken dan de 1e nieuwjaarsbijeenkomst, deze vogel ging in het geheel niet op. Het was wederom erg druk en gezellig. Ik verheug me al op de volgende bijeenkomst. Tot over een week !!
Tijdens de Eneco tour liet twc zich ook goed zien: een team van goed willende en hard rijdende twc-postert renners wist uit een deelnemersveld van 40 een verdienstelijke 13e plek te halen. 
Met enige training moet er nog meer uit te halen zijn …!! Maar het echte werk was toch wel weggelegd voor Rinze, die een heel team medewerkers op de been moest brengen zodat onze kas kon worden gespekt. Na veel oproepen en een erg mooie dag wil ik Rinze hierbij toch uitroepen als de man van de Eneco-dag die twc postert watten c.q centen goed in de centen heeft gelegd !!
De atb tocht: in een woord geweldig. Veel werk verzet door iedereen en mede door het 
droge weer een top deelnemersveld (1025). Alleen november 1997 – en toen was er nog geen recessie – had 3 !! deelnemers meer. Niet alleen Frank (gebroken rib) maar ook de penningmeester en vooral de vele deelnemers zullen nog lang terugdenken aan deze mooie tocht.
De openingsrit. Elk jaar hetzelfde scenario. Als dartelende veulens
die weer in de wei mogen staat een heel peloton te trappelen om maar weer kilometers weg te kunnen trappen. Zelfs de van een knie operatie herstellende Frans komt met de gewone fiets even een kijken nemen. Tja..iedereen wil erbij zijn !! Met clubkampioen Jan Wassen vooraan trekt een wel 200 meter lang lint over de Middenlimburgse wegen.
Tussendoor heb ik deelgenomen aan de B-routes: Luttelforst, Hottorf en Weisser Stein. Het was voor menigeen afzien omdat de route pas onder het fietsen bekend werd, men niet altijd de afstand wist van de te rijden route en… 
men weleens te weinig drinken bij zich had. Met een (of zelfs geen.. (Har!) bidon 100 km door de hitte te gaan is toch vragen om problemen dan wel vragen om drank bij de andere fietsers. De dames Meriam en Marjo stonden ook hun mannetje. Marjo werd later zelfs uitgeroepen tot dames-
clubkampioene met 33!! deelnames. Ook ging het vaak over slechte wegen en menig renner(ster) wist zich op de “zandwegen” niet altijd recht te houden. Gelukkig zonder al te veel erg (een vermiste horloge) kon de weg altijd vervolgd worden.
Over de A-routes valt weinig
te vermelden of…. het zou moeten zijn dat men nu nog lyrisch spreekt over het paparazzirondje. Het doordeweeks altijd rustige paparazzipleintje werd decor van een grote groep twc postert renners die – zoals dat hoort – in een flits voorbij schoten en aan den lijve ondervonden dat er geknald kan worden in dit rondje.
De C-groep had dit jaar wederom de fanatiekste aanhang: met 7 renners in de top 10 van 
het klassement van 2011 !! De gezelligheid in deze groep is groot, het tempo is mooi en de routes zijn nog mooier. Zo is het elk jaar in deze groep een hevige strijd wie de mooiste route heeft die, zoals te doen gebruikelijk op naam van Jan, Rinze, Maan en Wim staan. Dat de kampioenstrui ook dit jaar in deze groep terecht komt mag dan ook geen verrassing zijn.
tot slot: het eifelweekend ! Toch wel het hoogtepunt en voor menigeen ook het “hoogste” punt van dit seizoen. Keek ik al jaren op tegen de prestaties van Huub en Robert, dit jaar wist ik mijn kans schoon om de “triple” te volbrengen (fietsen in A,B en C groep). Nadeel van het fietsen in 3 groepen is wel dat men aan elke groep moet vragen of men mee “mag”. Maar…. gelukkig geen enkel probleem of………..bij de briefing van de a-groep zonk me de moed toch bijna in de schoenen. Piet had het
over lange beklimmingen, over zware beklimmingen, over boven wachten….al moet men een kwartier wachten…wachten !!, waarbij Piet al meteen naar mij keek !! Nou ja… de eerste 10 km gingen stapvoets maar eenmaal de Rijn over ging het toch 
omhoog en….. stond zelfs een A-renner te poat !! Het was 
drukkend warm, de mooi lopende weg ging over in een hindernisbaan en tot overmaat van ramp verscheen de zon achter de wolken en werd het plotsklapserg donker en werden de sluizen boven ons geopend. Frank, Wim en Jac wisten als eerste de bus te kapen en vluchtten – met fiets en al – de bus in, voor de rest restte alleen een heg……. Al met al, een ritje om niet snel te vergeten !
De zaterdagrit (B-groep) was ook nat maar zeker de moeite waard. De “thuisblijvers” die 
een uitstapje maakten naar Bonn, hebben iets gemist. Een nat begin, een mooi tussenstuk met een heel aangename pauze en…een nat einde maar…tijdens de bui aan het eind zat het hele gezelschap in Remagen te genieten van een natje.
De zondagrit (met de C-groep) deed zijn naam eer aan. De zon 
scheen volop en er stond een rondje Bonn op het programma. Een berg meteen na de start en daarna heerlijk vlak langs de Rijn om uiteindelijk via het veer weer terug in Remagen te komen, waar ons een heerlijke lunch wachtte. Het was top !!
2011 Een jaar waarin mensen in de ziekenboeg kwamen. Ik denk aan Jan, die thans zijn zwaarste (wed)strijd aan het leveren is en alweer vooruit kijkt maar ik denk ook aan Marie-Jose, Jos N. en Huub, die na een operatie weer helemaal terug aan het wielerfront zijn en tot slot uiteraard niet te vergeten “l’uomo con cuore matto-Bert”.
ZONDAG 1 JANUARI: SYLVESTERTOCHT !!! AANVANG 10.30 UUR PAPARAZZIPLEINTJE.
janpaparazzi 