De hele week kregen we te horen dat het weerbeeld op zaterdag zou beteren. Misschien nog een buitje maar de temperatuur zou in elk geval al een stap richting de 20 graden maken. Mooi ! Limburg kan toch niet mooier zijn dan met mooi weer…!!
zaterdagmorgen. Het is droog maar frisjes en als ik de buienradar bekijk dan voorspelt dit niet veel goeds: blauw over Limburg !
Geen blauwe luchten maar blauw op de buienradar: regen….! als we rond de klok van 8 richting Kerkrade gaan. Koud op pad begint het te miezeren en in plaats van oplopende temperaturen zien we op de temp. meter in de auto alleen maar een dalende lijn met als triest resultaat in Kerkrade: 10,5 graden op de teller. De miezerregen heeft er ook een schepje bovenop gedaan en hierin zien we dan een oplopende lijn. Eigenlijk geeft dit alles weer wat we eigenlijk helemaal niet willen zien…!!!
Robert staat klaar in zijn HRR kloffie, jasje vergeten (“het was haasten vanmorgen”) en is blij met een jasje van paparazzi, die natuurlijk weer veel te veel heeft meegenomen. De Vip behandeling begint al met een parkeerplaats bij de start maar verder zullen de HRR vandaag in de anonimiteit meegaan (geen vlaai vooraf want het weer is niet mooi genoeg en de pastamaaltijd achteraf zal ook overgeslagen worden in verband met te vies en te nat). Het enige waarmee de HRR uit de anonimiteit zullen treden zal het tempo zijn: er wordt geknald !!
De route gaat via Bocholz richting Duitsland, waar we meteen een mooi kuitenbijtertje voor de wielen
krijgen. Via kasseitjes gaat het omhoog en na de kasseitjes blijft het gestaag klimmen. Boven aangekomen kruisen we het pad met de mountainbikers hetgeen betekent dat er veel drek op de weg ligt en het dus uitkijken is. Via Lemiers komen we weer op het Limburgs en de vele heuveltjes zijn nagenoeg allen onbekend: iets dat zelfs met dit weer “bemind” maakt !! Even verder zitten we weer op het Duits en gaan we vanuit de “aachen-seite” de Vaalserberg op. De onverharde stukken doet het peloton zelfs aan giro toestanden denken. Wat mooi is het hier op deze onbekende plekjes. Ja, dit moet gezegd worden: de parcoursbouwers hebben een mooie gele lus uitgelegd, zelfs met dit snertweer is het genieten ! Later gaat het via Teuven ook nog even de Belgische grens over, hetgeen dit evenement tot een heuse drielandentocht maakt. De
Gulpenerberg vanuit Partij is bekend terrein en hoe dan ook: altijd heavy !! De pauzes waren pefect te noemen. Op ons rondje “100 km zwaar” kwamen we 3 pauzes tegen waar krentenbollen, drinken, bananen
en koeken werden uitgereikt. Mooi geregeld maar daarvoor is het natuurlijk ook Limburgs Mooiste..!! Ook de Eyserbosweg ligt op onze weg zij het dat ik deze bult nu voor de eerste keer in andere richting moet nemen (bergaf) en dat is helemaal niet verkeerd. Het tempo ligt hier hoog en als ik op mijn teller 55 km zie dan weet ik zeker dat deze helling met droog weer met een tempo van boven de 60 genomen kan worden….Met nog 10 kilometer te gaan is bij de meesten het vet behoorlijk van de soep en van de 16 hellingen
hebben we er 13 gehad dus… nog 3 te
gaan. Als eerste krijgen we de Kruisberg zuid-oost zijde en even buiten Eys krijgen we een andere onbekende helling voor de wielen en met nog twee kilometer te gaan krijgen we in de buurt van Bocholz nog een onbekende helling te verwerken. En dan is het echt mooi geweest en komt de finish in zicht waar we meteen getracteerd worden op dat heerlijke gerstenat (vooral genieten omdat we onderweg ook al langs de hopstruiken kwamen).
Het weer was bizar. Met 12 graden niet zomers en zelfs in de herfst of lente zou menigeen zich nog eens bedenken voordat hij/zij op de fiets zou stappen. De regen maakte het niet alleen zwaar maar ook zorgde het voor minder mooie
uitzichten en verder was het natuurlijk oppassen. De HRR werden op het vlakke nagenoeg niet voorbij gereden en bergop was het ook “erin vliegen” en zagen we dat de vorm bijzonder goed was. Bij de finish kwam de rondemis (dier was inderdaad niet mis !) meteen naar me toe en na de gebruikelijke kussen werd ik meteen getracteerd op een heerlijk glaasje bier.
Even later troffen we Frank, alleen nog maar te herkennen aan zijn gave kunstgebit in elk geval…geen reclame voor zijn sponsor !! De modder is niet alleen voor fiets en douche een aanslag wat te denken van de wasmachine……
Limburgs mooiste: zelfs onder erbarmlijke weersomstandigheden ERRUG MOOI…!!! Weer of geen weer…volgend jaar weer !! en daarom zullen we een uitnodiging om volgend jaar deel te nemen in elk geval niet afslaan.
janpaparazzi 