De vorige week is nog uitgebreid stilgestaan bij de route naar Montaigu. Het was, mede door de 32
graden, de harde wind en het hoge tempo op de heenweg, een zware rit ! Toch kan na een goede evaluatie nu reeds gezegd worden dat de route volgend jaar opnieuw op de agenda zal staan.
Door de vele berichten is de route van 14 dagen geleden bijna ondergesneeuwd en dat terwijl er bijna een nieuw wereldrecord gereden werd !! Op de heenweg richting Maaseik moest tegen een harde wind opgebokst worden en was het Mario die het tempo strak op 30 hield. Omdat van aquit af eigenlijk helemaal geen rekening was gehouden – er werd helemaal niet over gesproken – was het een verrassing toen de archivaris in Neeritter melding deed dat het wereldrecord misschien nog tot de mogelijkheden zou behoren. Uiteindelijk erd het net geen record maar met 34 als gemiddelde op de teller kon toch iedereen thuis komen.
Zaterdag 11 juni ging de route vanuit Panheel naar Grathem. Voorbij Grathem deed de donkere lucht niets goeds aankondigen. Het was Dion die het heft in handen nam en zei: "Jan, probeer hier omheen te
rijden..!!". En ja…als men het niet meer weet dan moet linksaf geslagen worden en zo dus ook nu. Via de Kelperbrug ging het naar Hunsel om links naast de donkere wolken op het Belgsiche uit te komen. Een kilometer of 5 van ons af ziet het er langzaamaan apocalyptisch uit. Het flitst en de wolken worden alsmaar donkerder. janp moet zelfs nog even van de fiets om dit alles
vast te leggen maar snel genoeg springt ook hij weer op de fiets want de wolken komen eraan !!! Het is vluchten !!! "Links, links, links"roeprt dion. Inderdaad, hij weet het ook niet meer. In Maaseik gaat het op luid geroep van dion weer links: de brug over naar Roosteren want daar is het niet zo donker. Maar, als het in Roosteren weer links gaat wordt
vanuit het peloton geroepen dat er op de buien wordt afgekoerst. gelukkig blijft janp koel en gaat het richting de plaatselijke fietsenboer in Echt. Nog maar koud aan de etalage en het feest breekt los: "hagel, harde wind en regen" en dus wordt uitgebreid gekeken naar de paar fietsen in de etalage.
Na een minuut of tien is het gelukkig weer droog en kan de groep weer op pad. Gelukkig hebben we het de hele rit droog gehouden maar droog gebleven…nee, dat niet ! De weg was te nat en dus was "fiets poetsen" ieders deel na afloop van deze "vluchtroute".
janpaparazzi 