Ingesloten zitten…
Ik denk dat elke fietser het wel eens heeft meegemaakt. “Vast” zitten in de groep; naar voren willen maar degene die naast en voor je zit maakt geen ruimte. Laatst maakte ik het nog mee toen we richting boerenbond gingen; Wim Diesch gaf het peleton vrij maar we kregen eenvoudigweg niet de ruimte om weg te gaan en we zaten opgesloten in het peleton. Wat opgesloten echt is dat weten de meesten van ons gelukkig niet. Woensdag 8 april was het aan Rinze om de route te bepalen en het had keurig de naam “rondje gevangenis” meegekregen. Een heel mooi rondje dat na een km of 8 al zijn bestemming had bereikt, de gevangenis in Heinsberg. Veel is er niet te zien, wat muren en wat zich daarachter afspeelt is voor de meesten onder ons een groot vraagteken, als we er overigens al mee bezig zijn..! Ik denk dat de meeste C-rijders helemaal niet met hun gedachten bij de inrichting die we voorbij reden zijn geweest.
Ja, we zaten vast in ons eigen denkwereldje.. harde wind en goed opletten op de weg en natuurlijk praten met degene die naast je fietst over werk, wielrennen, weer…en wind !! De weerman en de buienradar voorspelden niet veel goeds… windkracht 5 uit het zuiden en buien. Toch weerhield dit 10 c-rijders niet om erop uit te trekken en ….. het was de moeite dubbel en dwars waard…!! Rinze had een mooie route uitgestippeld met veel draaien en keren. Dat Rinze een vooruitziende blik heeft was al meteen duidelijk…het ging aanvankelijk alleen maar wind in maar “gevangen†zat niemand. Na een uurtje fietsen had iedereen zijn deel ruimschoots gedaan, het was zwaar en iedereen nam verantwoordelijkheid door de kop te nemen. Natuurlijk, de sterkeren, de jongeren namen uiteindelijk het heft wat meer in handen maar het collectief was toch wel de grote winnaar. Toen we op het zuidelijkste puntje van de route aankwamen hadden we de wind meteen goed in de zeilen; het ging zelfs nog even te snel voor “tom tom-wim†die een afslag links liet liggen maar dit werd gelukkig snel hersteld.
In gezwind tempo ging het naar cafe Smeets, waar de harde kern nog even ging nagenieten van koffie, bitter lemon en andere zoete drank. Degenen die direct naar Postert gingen (goed gedaan Piet en Jos !!) kwamen droog thuis, degenen die voor het natje gingen bij Smeets die werden ook nog eens getracteerd op een nat pak buiten en voor Piet en ik – terwijl we Smeets toch ook aan ons voorbij lieten gaan – was de trip net 4 km te lang, ook wij werden nog behoorlijk gezegend in deze goede week.
janpaparazzi 