klaar voor de start……

 

Op zaterdag 14 maart was het dan eindelijk weer zover. De opening van het fietsseizoen van twc postert stond op het schema. En na een winterstop (nee, geen winterslaap want stilzitten is de afgelopen maanden niet bijgeweest) stonden dan zo’n 60 (fiets)”hongerige” leden bij Liebes, om aan de traditionele Omloop Pierre Fonteyn te beginnen. Een aantal dat zeker hoger had kunnen uitvallen, ware het niet dat er sommigen wegens ziekte en een achttal wegens “stage op Mallorca” niet aan de start verschenen. Ook bijna traditioneel is het waterig zonnetje dat neerkijkt op de eerste rit van die “men” uit Postert. Ook doet het goed te zien dat naast Marie-Jose nu ook Maria actief deelneemt aan de tochten. Misschien een opmaat naar nog meer dames in het peloton ??

De mooie – door Rinze en Wim – uitgestippelde route ging via Sint Joost naar Echt, alwaar het peloton meteen een kuitenbijter kreeg voorgeschoteld. Op bijgaande foto ziet u meteen het hoogteverschil dat op de brug “overbrugd” moest worden. Daarna ging het via Roosteren naar Maaseik en hierna was het meeste leed (wind in ) eigenlijk ook geleden..of het moeten de km’s zijn die hierna enkelen parten gingen spelen.

In Maaseik werden de gordijnen langzaam dichtgedaan, hetgeen in Heel ook al de eerste regendruppeltjes opleverde; voor Piet (het was alleen Dion die afhaakte) echter nog geen reden om dit voorbeeld te volgen. Ook hij draaide nog op richting stuw, die overigens nog maar 2 weken in onze routes kan worden opgenomen vanwege herstelwerkzaamheden. Jammer, want het blijft een mooi plaatje als je zo’n heel peloton ziet afdraaien richting stuwbrug. De harmonika van fietsers gaat hier altijd weer wat meer uit elkaar maar gauw zie je de harmonika weer in elkaar gaan en ….het levert “ vooral de eerste weken “ altijd piepende remmen op. Ja, alertheid blijft geboden. De eerste tocht was er weer een om in te lijsten. De toon is gezet voor nog vele mooie tochten dit seizoen.

Fiets ze !

..bij thuiskomst kregen we nog een overheerlijke fietstractatie voorgeschoteld. We konden zien hoe een renner op 10 km tijd helemaal aan gort werd gereden en zijn klassement kon vergeten. Dood zitten noemen ze zoiets geloof ik. Een renner die “de meubelen niet meer kon redden” omdat hij geen ploeggenoten meer in zijn omgeving had. Of…zou het een hongerklop zijn geweest..?? Het was in elk geval afzien van de bovenste plank. Ook zoiets maakt het fietsen een geweldig schouwspel om te zien. Het was ook een goed voorbeeld hoe wij als twc-peloton niet met elkaar om dienen te gaan dit seizoen: samen sterk als groep was en is ons motto !!!

Advertentie